Το λεμφοίδημα είναι ένα χρόνιο πρόβλημα και κύριος σκοπός της θεραπείας είναι ο περιορισμός των συμπτωμάτων του. Συγκεκριμένα, πρόκειται για διόγκωση του άκρου, λόγω αύξησης υγρού στον διάμεσο χώρο. Είναι ένα λεμφοστατικό οίδημα πλούσιο σε λευκώματα, το οποίο δημιουργείται εξαιτίας της αυξημένης παραγωγής λέμφου, της νοσηρότητας των λεμφαγγείων και της ανεπαρκούς παροχέτευσης. Διακρίνεται σε πρωτοπαθές και σε δευτεροπαθές. Το πρώτο είναι συγγενούς προελεύσεως, με υποπλασία ή απλασία των λεμφαγγείων, και προσβάλλει κατά κύριο λόγο τις γυναίκες νεαρής ηλικίας. Το δευτεροπαθές οφείλεται σε επίκτητα αίτια και εμφανίζεται στο ένα άκρο κυρίως, μετά τα 35 έτη, σε άνδρες και γυναίκες. Συνήθως, οφείλεται σε τραύμα, φλεγμονή, παράσιτα, φλεβική ανεπάρκεια και νεοπλασία. Χαρακτηριστικό είναι και το λεμφοίδημα του άνω άκρου έπειτα από μαστεκτομή. Υπάρχουν τέσσερα στάδια του λεμφοιδήματος:

Στάδιο 1: είναι το λανθάνον, χωρίς κλινικές εκδηλώσεις.

Στάδιο 2: είναι ήπιο με υποχώρηση έπειτα από κατάκλιση.

Στάδιο 3: είναι μόνιμο με ίνωση.

Στάδιο 4: μπορεί να καταλήξει σε ελεφαντίαση.

Δίαιτες και διουρητικά δεν φέρνουν κανένα αποτέλεσμα!