Τι είναι η καρωτιδική νόσος
Καρωτιδική νόσος ονομάζεται η στένωση ή απόφραξη των αρτηριών που αιματώνουν τον εγκέφαλο.
Οι διαταραχές αιμάτωσης του εγκεφάλου αποτελούν το 75% όλων των αιτιών εγκεφαλικής ισχαιμίας και οφείλονται σε έμφρακτο το 60%, εμβολή 10-15% και αιμορραγία 30%.
Πώς γίνεται η κυκλοφορία του αρτηριακού αίματος από την καρδιά στις καρωτίδες
Το αρτηριακό αίμα ξεκινά από την καρδιά, διαμέσου της αορτής φθάνει στις καρωτίδες που βρίσκονται σε κάθε πλευρά του λαιμού και διοχετεύεται στον εγκέφαλο.
Η καρωτίδα χωρίζεται σε δύο κλάδους, την έσω και τη έξω.
Η έξω καρωτίδα τροφοδοτεί με αίμα το πρόσωπο, ενώ η έσω καρωτίδα τροφοδοτεί με αίμα τον εγκέφαλο.
Η ποσότητα αίματος που περνάει από την έσω καρωτίδα όταν είμαστε σε ήρεμη κατάσταση και σε υγιή άτομα φτάνει τα 200-230 ml/λεπτό.
Αφορά ηλικίες 20-55 ετών. Μετά το 55ο έτος ελαττώνεται λόγω αύξησης των αντιστάσεων στον εγκέφαλο.
Στενώσεις της έσω καρωτίδας έως 50% δεν προκαλούν μείωση της ροής, στενώσεις 50-70% μειώνουν την παροχή σε127,5 ml/λεπτό και στενώσεις >70% μειώνουν την παροχή σε λιγότερο από 100ml/λεπτό.
Στην τελευταία περίπτωση αναμένονται και κλινικά συμπτώματα.
Το 80% όλων των εγκεφαλικών επεισοδίων οφείλονται σε βλάβες των καρωτίδων και μόνο το 20% σε αλλοιώσεις των σπονδυλικών αρτηριών.
Η βραδεία ανάπτυξη στένωσης προς απόφραξη, αντιρροπείται λόγω ανάπτυξης παράπλευρης κυκλοφορίας και συχνά βλέπουμε η απόφραξη της έσω καρωτίδας να παραμένει κλινικά χωρίς συμπτώματα.
Ποιά είναι τα συμπτώματα της καρωτιδικής νόσου
Τα συμπτώματα της καρωτιδικής νόσου είναι διαταραχές όρασης, ημιπάρεση, δυσαρθρία και αφασικά προβλήματα.
Σε βλάβες των σπονδυλικών έχουμε ιλίγγους, διπλωπία, δυσαρθρία, απώλεια ισορροπίας μέχρι πτώση στο έδαφος χωρίς απώλεια συνείδησης.
Πως γίνεται η διάγνωση της καρωτιδικής νόσου
Η διάγνωση της καρωτιδικής νόσου γίνεται με την κλινική εξέταση, το έγχρωμο υπέρηχο (triplex) και την ψηφιακή και μαγνητική αγγειογραφία
Ποία είναι η Θεραπεία
Όταν ο ασθενής είναι ασυμπτωματικός και έχει στένωση >80% τότε πρέπει να σκεφτούμε την χειρουργική αποκατάσταση.
Φυσικά έχει μεγάλη σημασία η ποιότητα της αθηρωματικής πλάκας, εάν είναι μαλακή ή ασβεστοποιημένη, εάν έχει εξέλκωση ή ενδοπλακική αιμορραγία.
Όταν ο ασθενής είναι συμπτωματικός με στένωση > 75%, έχει ένδειξη για επέμβαση, για την αποφυγή ισχαιμικών επεισοδίων και νευρολογικών βλαβών.
Επίσης ενδείξεις αποτελούν οι μεγάλες ελικώσεις-γωνιώσεις και η ινομυϊκή δυσπλασία.
Ιδιαίτερα επικίνδυνες είναι οι αμφοτερόπλευρες βλάβες των καρωτίδων.
Η αποκατάσταση γίνεται με ενδαρτηρεκτομή της καρωτίδας δηλαδή αφαίρεση του αθηρώματος (το οποίο μοιάζει με εκμαγείο του αγγείου) και συρραφή με τη χρήση εμβαλώματος για την αποφυγή επαναστένωσης.
Σε στενώσεις < 90% και >75% και εφόσον η αθηρωματική πλάκα δεν έχει εξέλκωση, ούτε ενδοπλακική αιμορραγία και είναι ασβεστοποιημένη, τότε είναι καλύτερα να σκεφτούμε την αποκατάσταση με ενδοαυλικό stent.
