Το ενδοαυλικό laser είναι η εξέλιξη της χειρουργικής αντιμετώπισης των κιρσών.
Η θεραπεία των κιρσών με τη χρήση ενδοαυλίκου laser στην ΗΠΑ εφαρμόζεται από το 1999 και μέχρι σήμερα. Έχουν γίνει πολλές χιλιάδες ενδοφλέβιες θεραπείες κιρσών με laser και με πολύ καλά αποτελέσματα. Είναι χαρακτηριστικό ότι το 2001, το μεγαλύτερο ποσοστό στην θεραπεία κιρσών γινόταν με την κλασσική χειρουργική μέθοδο και ένα μόνο μικρό ποσοστό αντιμετωπίζονταν με laser & ραδιοσυχνότητες, λόγου της καινούργια μεθόδου. Εν συνεχεία, μετά από μια 10 ετία τα ποσοστά αντιστράφηκαν και έτσι ένα μικρό ποσοστό πια κάνουν χειρουργική θεραπεία με σαφηνεκτομή. Κυρίως στα νοσοκομεία. Παράλληλα, αυξήθηκε το ποσοστό αντιμετώπισης των κιρσών με laser και ραδιοσυχνότητες.
Στην Ελλάδα ξεκίνησε να εφαρμόζεται το laser το 2000 με λίγα περιστατικά, Στη σημερινή εποχή, η εκπαίδευση πολλών αγγειοχειρούργων είχε ως αποτέλεσμα την αύξηση της χρήσεως του ενδοαυλικού laser στη Θεραπεία των κιρσών.
Οι λόγοι είναι εξής: μικρότερη τραυματική εμπειρία και πιο εύκολη αποθεραπεία.
Η φιλοσοφία αυτής της μεθόδου είναι, αντί να γίνει αφαίρεση της φλέβας γίνεται εξάχνωση της φλέβας, μέσω της εφαρμογής ενέργειας laser στο ενδοθήλιο της φλέβας.
Είναι μια χειρουργική επέμβαση που απαιτεί νοσηλεία μιας ημέρας και γίνεται με τοπική αναισθησία, επισκληρίδιο ή γενική αναισθησία.
Η διαδικασία αυτή γίνεται υπό την καθοδήγηση των υπερήχων Triplex.
Αφού γίνει η δια δερμική παρακέντηση της φλέβας κατόπιν γίνεται εισαγωγή του καθετήρα.
Εν συνεχεία, γίνεται η τοποθέτηση της οπτικής ίνας, ενίσχυση αναισθητικού διαλύματος σε όλο το μήκος της φλέβας.
Κατόπιν εφόσον γίνει αυτή η αναισθησία και ο ασθενής δεν αισθάνεται πόνο, γίνεται η ενεργοποίηση του laser και η απόσυρση της οπτικής ίνας με συγκεκριμένη ταχύτητα ώστε να καταστρέψει τη φλέβα. Μερικές φορές χρειάζονται να γίνουν τομές γιατί πολλές φορές είναι αδύνατο να περάσει ο καθετήρας.
Το μειονέκτημα της χειρουργικής επέμβασης με laser είναι ότι δεν μπορεί να επέμβει στους μικρότερους κιρσούς και στις διατιτραίνουσες. Άρα, χρειάζονται να γίνουν κάποιες τομές και πολλές φορές πρέπει να συνδυαστεί το laser και την τοπική αφαίρεση κιρσών.
Το laser δεν ενδείκνυται σε μεγάλη διάμετρο φλέβας και η μοναδική λύση σε αυτά τα άτομα είναι η χειρουργική αφαίρεση stripper.
Η εμπειρία της Δρ. Κάτσακα Άννας στη χειρουργική αντιμετώπιση των κιρσών με laser είναι πολύ μεγάλη. Είναι από τους πρωτοπόρους που έκανε χρήση του ενδοαυλικού laser στην αντιμετώπιση των κιρσών των κάτω ακρών.
Αν δεν γινόταν απολίνωση της μείζονος σαφηνούς στη βουβωνική χώρα με μια μικρή τομή, γινόταν υποτροπή, όπως επίσης και αν η διάμετρος της φλέβας ήταν πολύ μεγάλη.
Αν υπήρχε μεγάλη ανεπάρκεια στη βαλβίδα της μηριαίας φλέβας, γινόταν απολίνωση της μείζονος σαφηνούς με μικρή τομή στη βουβωνική χώρα και κατόπιν η τοποθέτηση του ενδοαυλικού laser.
Μετά το χειρουργείο χρειάζεται πολύ καλή επίδεση με έντονη πίεση στο πόδι για να μην δημιουργηθούν έντονες εκχυμώσεις.
Η πίεση αυτή τουλάχιστον το πρώτο 48 είναι αρκετά ισχυρή, μετά γίνεται πιο χαλαρή και σε 7 ημέρες γίνεται αφαίρεση ραμμάτων, αφαίρεση του ελαστικού επιδέσμου και τοποθέτηση της ελαστικής κάλτσα για 2 μήνες.
Η Δρ. Κάτσακα αντιμετώπισε πολλά περιστατικά με ενδοαυλικό laser για αυτό σας παραθέτει την εμπειρία της.
Ήταν και αυτό ένα βήμα το οποίο διαφοροποιούσε τη χειρουργική επέμβαση έως τώρα, όντας πιο απλό και πιο εύκολο στην έκβαση του, έχοντας όμως και πολλούς περιορισμούς ως προς τη διάμετρο της φλέβας, άλλα και το κόστος της οπτική ίνας πού ήταν ακριβό.
Φυσικά,ο ασθενής εκτός από την ημέρα της νοσηλείας του απείχε από τις δραστηριότητες του.
Η Δρ. Κάτσακα εδώ και 7 χρόνια αντικατέστησε το ενδοαυλικό laser με τη νέα μέθοδο του σκληρυντικού αφρού.
